مجوز کاردرمانی


در این مقاله قصد داریم تا نحوه دریافت مجوز کاردرمانی را به طور کامل و جامع خدمت شما عزیزان ارائه دهیم. اطلاعاتی مانند مدارک و شرایط لازم برای دریافت این مجوز از نمونه موضوعاتی است که در این مطلب گنجانده شده است.

ابتدا به تعریف مرکز کاردرمانی پرداخته، سپس شرایط فرد متقاضی مجوز کاردرمانی و شرایط محل تاسیس مرکز کاردرمانی را به طور کامل تشریح خواهیم کرد.


تعریف مرکز کاردرمانی


ماده ۱- کار درمانی علم بکارگیری، آماده سازی و سلامت بیمار در انجام فعالیتهای هدفمند به منظور اصلاح ، تقویت و افزایش عملکرد تسهیل در یادگیری مهارتهای ضروری جهت انطباق با محیط می باشد.

بیمار در مراکز کاردرمانی به افرادی اطلاق می شود که مبتلا به بیماریها یا ضایعات جسمی – اختلال در عملکرد روانی، اجتماعی – ناتوانی جسمی رشدی – اختلال در یادگیری و سالمندان باشند.

ماده ۲- کارشناس کار درمانی به فردی اطلاق می گردد که دوره کامل کاردرمانی را در یکی از مراکز آموزشی دانشگاهی داخل و یا خارج از کشور گذارنده و موفق به اخذ مدرک علمی کارشناسی و یا کارشناسی ارشد و یا دکتری در رشته کار درمانی شده باشد.

تبصره : مدارک علمی مذکور در این ماده حسب مورد باید به تائید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و یا وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری (در مورد دانش آموختگان سالهای گذشته ) رسیده باشد.

ماده ۳ – دفتر کار درمانی به محلی اطلاق میگردد که طبق ضوابط و مقررات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جهت انجام خدمات کار درمانی پس از اخذ مجوزهای لازم دایر می شود.

ماده ۴ – مجوز کاردرمانی عبارتست از مجوزی که توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی پس از بررسی مدارک و مستندات از سوی دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مربوطه جهت فعالیت دفاتر کار درمانی صادر می گردد.


شرایط ، ضوابط و مدارک مورد نیاز جهت صدور مجوز کاردرمانی


ماده ۵- مدارک مورد نیاز برای اخذ مجوز کاردرمانی که باید به دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ذیربط ارائه گردد عبارتند از :

  • تصویر مدارک تحصیلی مورد تائید وزارت متبوع در مقطع کارشناسی کار درمانی بالاتر
  • گواهی انجام خدمات قانونی یا معافیت از آن
  • گواهی عدم سوء پیشینه کیفری (در مورد شاغلین رسمی مراکز دولتی تصویر آخرین حکم استخدامی )
  • گواهی معتبر اشتغال به امر کار درمانی جهت احراز سابقه کار
  • ۵-۵ سه قطعه عکس ۴×۳
  • تصویر کلیه صفحات شناسنامه
  • گواهی تسویه حساب با صندوق رفاه دانشجویان
  • اعلام نشانی دقیق دفتر کار

تبصره ۱- مجوز کاردرمانی در مراکز استانهای تهران، اصفهان، خراسان، آذربایجان شرقی، فارس و خوزستان به یک دفتر دکترای PHD با کارشناس ارشد کار درمانی دارای حداقل ۵ سال سابقه کار تمام وقت در رشته کار درمانی در بخش دولتی، خصوصی یا خیریه دارای مجوز معتبر ضروريست.

تبصره ۲- مجوز کاردرمانی در سایر شهرها به یک نفر کارشناس و بالاتر در رشته کار درمانی دارای حداقل ۳ سال سابقه اشتغال بکار تمام وقت در رشته کار درمانی در بخش دولتی، خصوصی یا خیریه دارای مجوز معتبر ضروریست.

تبصره ۳- مدت خدمت نظام وظیفه عمومی و خدمت نیروی انسانی و سایر تعهدات قانونی در مقاطع تحصیلی کارشناسی و بالاتر و نیز مدت تحصیل مقطع کارشناسی ارشد حداکثر تا ۲/۵ سال و PH.D حداکثر تا سه سال براساس گواهی دانشگاه محل تحصیل جزء سابقه کار محسوب می شود.

تبصره ۴- مدت سابقه کار در بخش خصوصی، خیریه و وابسته به دولت بایستی به تائید معاونت درمان و دارو دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مربوطه رسد.

تبصره ۵- در صورت تصویب شاخصهای سطح بندی خدمات مجوز کاردرمانی براساس ضوابط تعیین شده صادر خواهد شد.

تبصره ۶- تاسیس دفتر کار در صورت تمایل با مشارکت یک نفر پزشکی عمومی بطور توام با رعایت مفاد تبصره های فوق الذکر بلامانع می باشد.

ماده ۶ – محل دفتر کار و تجهیزات آن قبل از صدور مجوز کاردرمانی باید توسط کارشناسان ذیربط دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهدشتی درمانی هر استان مورد ارزشیابی و تائید قرار گیرد.


فضای فیزیکی و تجهیزات مورد نیاز برای مجوز کاردرمانی


ماده ۷- حداقل فضای فیزیکی لازم جهت تاسیس دفتر کاردرمانی ۴۰ متر مربع میباشد که شامل اطاق کار درمانی، پذیرش، بایگانی و سرویس بهداشتی خواهد بود.

ماده ۸ – تجهیزات شامل تخته تعادل ، نردبان خوابیده، نردبان ایستاده، توپ،CP standing table ، مت ، پازل ، رولر ، وج ، آئینه قدی ، میز، وسایل کمک آموزشی، بازیهای فکری ، تستهای بورد و تک بورد ، اوزرتسکی، ادراکی ، حرکتی ، گودیناف، میلواکی، باتوجه به نوع خدمات ارائه شده به بیماران و معلولین

ماده ۹- دفاتر کار درمانی صرفاً موظف به ارائه خدمات موضوع ماده ۱۰ این آئین نامه می باشند.


شرح وظایف و خدمات کار درمانی در دفتر کار


ماده ۱۰- خدمات ارائه شده در دفتر کار درمانی عبارتند از :

  •  ارزشیابی معلولین جسمی و درمانی با موازین و استانداردهای مربوطه براساس تشخیص بیماری و درخواست توسط پزشکی
  • تعیین اهداف درمانی در درمان معلولین جسمی یا روانی ارجاع داده شده توسط پزشک با در نظر گرفتن شرایط بیمار
  • تعیین و انجام برنامه درمانی مناسب برای بیمار با توجه به توانمندیها و ناتوانیهای بیمار براساس تشخیص پزشک
  • آموزش و تقویت مهارتهای روزمره زندگی
  • آموزش تقویت مهارتهای ارتباطی و اجتماعی
  • تقویت و بهبود فعالیتهای جسمانی و نیز تقویت شرایط فیزیکی بیمار
  • آموزش و تقویت مهارتهای پیش حرفه ای
  • کمک به تشخیص بیماری و تسهیل در درمان و ترخیص بیمار تحت نظر پزشک معالج
  • آموزش و کمک به بیمار جهت تطبیق با محیط با توجه به شرایط وی
  • آموزش و ارزشیابی حرفه ای جهت ارجاع به کارگاه توانبخشی حرفه ای برای فعالیت مناسب باشرایط بیمار با صلاحدید پزشک معالج
  • برنامه ریزی جهت ارجاع برنامههای تفریح درمانی ، سمعی بصری ، ورزش ، موزیک، فعالیتهای گردش گروهی
  • مشاوره با خانواده و اعضای دیگر تیم توانبخشی
  • طرح ریزی و ساخت وسایل کمکی (اسپلینت) برای معلولین با توجه به معلولیت تشخیص داده شده توسط پزشک و آموزش لازم جهت کاربرد آن
  • بازدید منزل و محل کار جهت ارزیابی و بهینه سازی محیط و پیشنهاد فراهم نمودن فرصتهای مناسب جهت بهبود عملکرد بیمار
  • ارزیابی و حمایت بیمار درکار درمانی و کارگاههای توانبخشی حرفه ای جهت اجرای برنامه های لازم در مواقع ضروری با همکاری سایر گروهای توانبخشی
  • شرکت و همکاری در تیم درمانی توانبخشی – پزشکی جهت کسب نظرات اعضاء و ارائه پیشنهادات جهت رسیدن به اهداف مناسب
  • ثبت گزارشهای ارزیابی روزانه و نهایی از سیر تغییرات بیمار و درج آن در پرونده بیمار
  • تشکیل پرونده ( ثبت مشخصات کامل بیمار نام پزشک و مراحل سیر بیماری ) بایگانی و نگهداری مدارک ضروری بیماران
  • ارائه گزارش عملکرد و آمار و اطلاعات مورد درخواست دانشگاهها و دانشکدههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ذیربط

سایر مقررات دریافت مجوز کاردرمانی


ماده ۱۱- به هر متقاضی واجد شرایط مجوز کاردرمانی و صلاحیت موضوع این آئین نامه فقط مجوز یک دفتر کار داده خواهد شد.

ماده ۱۲- نظارت بر چگونگی فعالیت دفاتر کار درمانی در سراسر کشور به عهده دانشگاهها و دانشکده های علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مربوطه میباشد.

ماده ۱۳- نصب اصل جواز تاسیس در محل دفتر کار الزامیست.

ماده ۱۴- کنترل و نظارت بر انجام خدمات کارکنان دفتر رعایت ضوابط و مقررات علمی فنی و شرعی و قانونی و تعرفه های مصوب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بعهده دارنده مجوز دفتر کار می باشد.

تبصره : بکارگیری افراد غیر واجد شرایط در دفتر کار درمانی ممنوع می باشد.

ماده ۱۵- مجوز کاردرمانی غیر قابل انتقال به غیر بوده و هر گونه تغییر محل دفتر باید با هماهنگی، موافقت و اخذ ماده مجوز از دانشگاه / دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مربوطه باشد.

ماده ۱۶- در صورتی که موسس دفتر کار قصد تعطیل دفتر خود را داشته باشد، مراتب را باید با ذکر دلایل و مستندات لازم حداقل سه ماه قبل به دانشگاه یا دانشکدههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مربوطه اطلاع دهد.

تبصره : موسس موظف است قبل از تعطیل دفتر کار موضوع را به پزشک معالج و بستگان بیمار اطلاع داده و تمهیدات لازم جهت ادامه درمان بیمار در سایر دفاتر اندیشیده شود.

ماده ۱۷ – دفاتر کار درمانی مجاز به پذیرش مستقیم بیماران نمی باشند بلکه موظفند طبق ارجاع و دستور کتبی پزشک معالج خدمات کار درمانی مورد نیاز را به بیماران ارائه نمایند.

تبصره: دفتر کار در صورتی که با حضور و مسئولیت پزشک اداره شود نیاز به ارجاع نیست. در غیر اینصورت منحصراً باید بیماران از طریق ارجاع توسط پزشک پذیرش و نتیجه را به پزشک معالج منعکس نمایند.

ماده ۱۸- تشخیص بیماری و تعیین یافته های کلینیکی صرفا از وظایف پزشک می باشد.

ماده ۱۹- اندازه تابلو حداکثر ۷۰×۵۰ سانتی متر و فقط مجاز به نصب یک تابلو می باشند.

ماده ۲۰- چاپ سربرگ وفق مفاد مجوز کاردرمانی بلامانع می باشد.

ماده ۲۱- کارشناسان کار درمانی مجاز به صدور گواهی استراحت، تجویز دارو و درخواست رادیوگرافی و سایر آزمایشات پاراکلینیکی نمی باشند.

ماده ۲۲- اعتبار مجوز کاردرمانی طبق قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی و سایر مقررات مربوطه می باشد.

ماده ۲۳- رعایت طرح انطباق امور پزشکی با موازین شرع مقدس و ارائه خدمات کاردرمانی توسط گروه همگن الزامیست.

ماده ۲۴- کلیه دفاتر کار درمانی موجود در کشور باید حداکثر ظرف مدت ۶ ماه پس از تصویب و ابلاغ این آئین نامه به دانشگاه مربوطه مراجعه و وضعیت نامه به دانشگاه مربوطه مراجعه و وضعیت خود را با شرایط آئین نامه انطباق داده و نسبت به اخذ مجوز لازم اقدام نمایند.

ماده ۲۵- دفاتر کار درمانی موظف به پاسخگویی و همکاری با بازرسین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر مراجع ذیصلاح قانونی هستند.

ماده ۲۶- بیمار حق دارد از طول مدت درمان و عواض احتمالی آن از کار درمان گر اطلاع حاصل نماید و پس از طی پزشکی و یا موسسات پزشکی مجاز ، وظایف مقرر در این آئین نامه را انجام دهند،

در غیر اینصورت با توجه به تبصره ۲ ماده واحده قانون چگونگی تعیین وظایف و صلاحیت شاغلان حرفه های پزشکی و هر دوره زمانی (۱۰ جلسه) فرم مخصوص رضایت مندی توسط بیمار تکمیل و در پرونده ثبت گردد.

ماده ۲۷- شاغلین حرفه کار درمانی منحصراً بایستی در دفاتر کار دارای مجوز کاردرمانی از وزارت بهداشت مصوب سال ۱۳۷۶ و نیز قانون اصلاح ماده ۳ قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و داروئی و مواد خوردنی و آشامیدنی با متخلفین برخورد خواهد شد.

آئین نامه مجوز کاردرمانی به استناد ماده واحده قانون چگونگی تعیین وظایف و صلاحیت شاغلان حرفه های پزشکی و وابسته به آن سال ۱۳۷۶ مجلس شورای اسلامی در تاریخ مصوب به تصویب رسید.